əgər evə çatsam

indicə həzi aslanov metrosuna girdim ali hərbi məktəbdən bura piyada gəlmişəm “nargilə”dən bir az aşağıda bir cavan oğlanı saxlayıb pul istədim cəmi qırxca qəpik çox yox varsa qırx qəpiyin ver çıxım gedim yolda qalmışam qəribə bir tərzdə gülümsəyib rişxənd elədi
neynirsən pulu
dedim böyürdə bir ucuz qəlyanaltıxana yeri bilirəm gedib orda yüz atacağam sağlığıva tövbə tövbə dodaq büzdü
yeri tullan!
neçə vaxt idi gəlmirdim sən demə naxçivanskiyə gedən bütün yolları qazıblar yoxsa göstərərdim ona tullanmaq necə olur yox səhv zad başa düşməyin qoymazdım əziyyətə düşsün özüm tullanardım onun yerinə neynim ki hər tərəfi qazıblar hər yer tozun içindədir
yanımdan keçənlər arada bir ayaq saxlayır diqqətlə məni nəzərdən keçirirlər ki görəsən niyə bu boyda idman çantasıyla avtobusa minmirəm qızlar oğlanlar cavan cavan çox olsa olar on səkkiz on doqquz yaşları qızlar oğlanlardan danışır oğlanlar qızlardan başqa dərdi azarı yoxdur elə bil bu cavanların hər şey cəhənnəm elə biləcəklər hansısa tində yıxılanın biriyəm amma yox bir ehtimal da var
**
metroya girirəm
cavan oğlan
ayə vətəndaş səninlə deyiləm
bəli rəis mənimləsiniz
yox ruhlar gəliblər o dünyadan onlarla danışıram
birinci dəfədi ki medium polis görürəm
məzələnmə aç görüm nə var orda
baş üstə rəis
polisin gözü kəlləsinə çıxır
bu nədi belə
əbadı əmmamədi
Allah imanıvı kamil eləsin neçə ildi namaz qılırsan
nə namaz rəis
necə yəni nə namaz namaz qılmırsansa əbanın əmmamənin çantada nə işi var
mən aktyoram
mən də mantyoram tanış olmağıma çox şadam düş qabağıma
ixtiyarınız yoxdu
elə ixtiyarım var ki cibində nəyin var
heç nə
çıxart cibindəkiləri
çıxartdım. birinci sənədlərimi. bu şəxsiyyət vəsiqəsi. bu hərbi bilet bu mədəniyyətlə bağlı bir qəzetin vəsiqəsi. bu da ayb– nin vəsiqəsi alandan heç bir həftə düz əməlli özümdə olamyıb. gah o kitabxanada, gah da bu kitabxanada. yaxşı ki dünən kitabxanadan götürdüyüm kitabı qaytarmışam yoxsa hardan biləcəkdilər mən yazıçıyam onda mən də gərək mahir mehdi kimi ədalət əsgəroğluya zəng eləyəydim
əhsən yazıçısan demək
hə yazıçıyam
nə yazırsan
teatr
ufff göstər görüm başqa nəyin var
elə bir şey çıxmadı cibimdən qaldığım evin açarlarıdı telefon kitabçasıdı qocalıq risaləsidi bir də iki dənə disket fikirləşdim bu saat bu ki belə başlayıb deyəcək utanıb ölmürsən camaat flaş kart hərləyir sən disket daşıyırsan
siyəzəndə anadan olmusan
həri
ay cüvəllağı
siyəzəndən bir – iki nəfərin adını çəkir düzü tanımıram deyir qohumlardı ana tərəfim ordandı sevinirəm


**
namiqin cib telefonuna zəng vururam tanıdız da hansı namiqi deyirəm qaraçuxurda olanı yox meyxana deyəni yox onda siz bu oğlanın ayıb olmasın hekayələrini oxumamısınız eybi yox qalsın qoç qulluğunuzda
bayaq baxmışdım bir əlli kontur olmalıdı bakselin cininin güdazına getməyibsə çağırır çağrı göndərib söndürürəm belə də namiqin nə problemi olsa həmişə mənə deyir
beş dəqiqə keçir zəng eləmir axı şair belə eləməzdi ey sənə güvəndiyim dağlar belə çıxır piyada addımlamalı olacağam bu yollarda
ikinci dəfə zəng vururam qoy əlli kontur qurban olsun namiqə götürdü öz aramızdı gəlsə deyəcəyəm dəyişdir zəngimselivi sezeni neynirsən qoy ora əminə yusifqızını oxusun ramiz abdullayevin vüqar əhmədin şeirlərini də
cavab verir tez soruşuram
şair hardasan
qaraçuxurda
gəlirsən neftçilərə
bir az çətin təzə çatmışam evə
**
almanaxla bağlı cəlilə zəng eləməliyəm bilirəm kontur qalmayıb yüz faiz qoy bir gedim evə çatım